Taniec w poezji
W poniedziałek w bibliotece odbyło się spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki poświęcone tematowi "Międzynarodowy Dzień Tańca - taniec w poezji". Uczestnicy mieli okazję zapoznać się z różnorodnymi utworami poetyckimi, które poruszały tematykę tańca.
Zdawałoby się, że taniec jest czynnością prozaiczną ze względu na swoją powszechność w kulturze. Wesela, czy rauty nie mogą odbyć się bez odrobiny rytmicznych pląsów. Urządzamy konkursy tańca, a derwisze wykorzystują go jako formę medytacji i modlitwy. Nie powinno więc dziwić, że ta forma aktywności ma swoje miejsce również w poezji. Motyw tańca pojawia się w kolejnych epokach, często zmieniając swoje znaczenie. Jest on bowiem nośnym symbolem, przypisywanym uczuciom, a nawet oddającym całe ludzkie życie. Dobrym przykładem wiersza o tańcu jest utwór Agnieszki Osieckiej "Niech żyje bal", w którym życie jest przyrównywane do tańca. Ludzie powinni się nim cieszyć i czerpać z niego jak najwięcej, życie minie bowiem tak szybko, jak tytułowy bal i taniec.
