Baśniowo w Dyskusyjnym Klubie Książki Książniczki
„Pewnego dnia będziesz jednak dostatecznie stara, aby znowu do baśni wrócić.”
To zdanie C. S. Lewisa przyjęłyśmy za hasło przewodnie lipcowego – wakacyjnego spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki Książniczki.
Żeby wprowadzić się w baśniowy klimat obejrzeliśmy (gościłyśmy jednego pana) wystawę ilustracji Štěpána Zavřela – czeskiego artysty, filmowca, malarza, twórcy książek dla dzieci i założyciela Międzynarodowej Szkoły Ilustracji.
A potem wróciliśmy do baśni z dzieciństwa, poznaliśmy baśnie współczesne, baśnie „na opak”, baśnie „dekonstruowane”. Zastanawialiśmy się, po co są baśnie, czy rzeczywiście są pisane dla dzieci i czy mogą nam, dorosłym, pomóc w rozumieniu siebie i świata. Zapoznaliśmy się z wybraną ofertą baśni dostępnych w naszej bibliotece – niekoniecznie tych najbardziej znanych, ale takich jak: „Baśnie, których nie czytano dziewczynkom”, „Baśnie dla nieustraszonych dziewczynek” czy „Nieunikniona: baśnie matki śmierci: z całego świata”.
Doszłyśmy do wniosku, że baśnie naprawdę powinniśmy czytać, nie tylko wnukom, ale i sobie nawzajem – na głos. I to właśnie zrobiłyśmy – wysłuchałyśmy baśni Andersena „Ojciec ma zawsze rację”, historii o tym, jak powstał chiński zodiak, opowieści o Księciu Kopciuchu i o Księżniczce o innej orientacji seksualnej niż ogólnie przyjęte. Na koniec stworzyłyśmy swoje wersje znanych baśni grając w grę „Przyrodnia siostra braci Grimm”. To było naprawdę przyjemne spotkanie.
