Europejskie Dni Dziedzictwa - Romuald M.Łuczyński: "Tropami dziedzictwa ..." - Galeria „Format”
mogliśmy obejrzeć
wystawę fotografii krajoznawczej
ROMUALDA M. ŁUCZYŃSKIEGO pt. „TROPAMI DZIEDZICTWA ...”
Romuald M. Łuczyński wrocławianin, dr nauk humanistycznych w dziedzinie historii, od lat zajmuje się dziejami Dolnego Śląska. Wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy, adiunkt w Wyższej Szkole Bankowej we Wrocławiu. Dydaktycznie związany z Instytutem Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Redaktor naczelny miesięcznika Sudety.
Publikuje artykuły historyczne w czasopismach regionalnych. W swoim dorobku ma też wiele książek. Do tej pory ukazały się m.in.: Zamki sudeckie, Zamki i pałace Dolnego Śląska (seria wydań obejmująca następujące regiony: Sudety i Przedgórze Sudeckie, Wrocław i okolice, Przedgórze Izerskie, Pogórze Kaczawskie, Nizinę Śląską – część zachodnią oraz część wschodnią), Zamek Książ, Dolny Śląsk. Mapa zabytków architektury. Zamki. Pałace. Dwory. Dolny Śląsk. Mapa zabytków sakralnych, Chronologia dziejów Dolnego Śląska, Tropami śląskiego dziedzictwa, Rezydencje magnackie w Kotlinie Jeleniogórskiej w XIX wieku.
Zainteresowaniom historycznym, studiowaniu tekstów źródłowych i bezpośrednim poznawaniu miejsc, w sposób naturalny towarzyszy fotografia. Prezentowane na wystawie fotografie krajoznawcze pokazują przede wszystkim zabytki naszego regionu, ale również - plon wędrówek „za miedzę” – Litwy, Czech i Łotwy.
Wernisaż uzyskał niecodzienną oprawę. Autor wystawy wygłosił wykład ilustrowany prezentacją wybranych obiektów.
Zdaniem Romualda Łuczyńskiego „Dziedzictwo kulturowe Śląska jest wyjątkowo bogate, ponieważ był to obszar, na którym w ciągu wieków spotykali się ludzie o różnej tożsamości narodowej i etnicznej. Wynikało to m.in. z przynależności tej ziemi do różnych organizmów państwowych: Czech, Polski, Austrii, Prus. Osiedlali się tu przybysze z różnych stron Europy. W średniowieczu w Sudety przyjeżdżali Walończycy, a w XIX stuleciu Tyrolczycy. Pierwszych przyciągały skarby w postaci kamieni szlachetnych, drugich możliwość osiedlenia się ze względu na wyznawaną religię. Ten drugi aspekt to też bardzo charakterystyczny fragment dziejów dolnośląskich [...]
Większość zdjęć prezentuje ziemię śląską i jej pamiątki przeszłości, zarówno te zachowane w dobrym stanie, jak i te znikające, odchodzące w niepamięć. Powinniśmy jednak o nie dbać, bo świadczą o naszej tożsamości i emocjonalnych związkach z miejscem. Niestety, wiele z nich wydaje nam złe świadectwo o naszym stosunku do miejsc, w których żyjemy. Zmieniło się to wprawdzie nieco w ostatnich latach, ale w dalszym ciągu giną na naszych oczach ślady minionych wieków.”
